000 | 01755nam a2200253 i 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
007 | ta | ||
008 | 230705s2023 sp |||er|||| 000 1 glg d | ||
017 | _aC 1023-2023 | ||
020 | _a9788412600766 | ||
080 | _a821.133.1-31"20" | ||
100 | 1 |
_aVigan, Delphine de _d(1966-) _eaut _951780 |
|
240 | _aLes gratitudes | ||
245 | 1 | 3 |
_aAs gratitudes _c/ Delphine de Vigan ; traducido por Xavier Senín |
250 | _a1ª ed. | ||
260 |
_aSantiago de Compostela _b: Hugin e Munin _c, 2023 |
||
300 |
_a149 p. _c; 20 cm |
||
490 | 1 |
_a(Colección XXI _v; 93) |
|
520 | 3 | _aA Saúde de Michka, unha muller independente e culta, reséntese, polo que xa non pode vivir soa e ingresa nunha residencia da terceira idade. A afasia que padece fai que confunda as palabras e se perda seguido nas conversas; amais, as súas noites énchense de pesadelos nos que recibe reproches pola súa repentina vulnerabilidade. Tanto Marie, a súa veciña, coma Jerôme, o logopedista que a asiste, poñen o seu gran de area para que a anciá deixe de sufrir polo que considera unha débeda moral relacionada cun momento clave do seu pasado. As voces de Marie e Jérôme debullan os últimos meses de vida da protagonista. Dende as primeiras páxinas, esta conmovedora novela interpela o lector e convídao a reflexionar sobre a vellez, a dependencia, a angustia, a deterioración imparable e a empatía. Como revela o título, a gratitude ocupa un lugar central: a de Marie cara á persoa que permitíu que se convertese na muller que é; e a de Michka, cuxo maior desexo é localizar as persoas que lle salvaron a vida | |
521 | _aADU | ||
650 | 4 |
_aVida cotiá _91378 |
|
650 | 7 |
_aVellez- _vNovelas _9179133 |
|
700 | 1 |
_aSenín, Xavier _d(1949- ) _etrl _9148849 |