En poucas decadas, a humanidade experimentou unha revolución nos seus hábitos ancestrais. Sen que nos deamos conta, a nosa especie pasou de habitar cada recuncho da Terra, inmersa na natureza, a vivir nunha parte verdadeiramente ínfima das terras emerxidas do planeta: a cidade. Unha revolución só comparable á transición de cazadores-recolectores a agricultores que se produciu hai 12.000 anos. É certo que en terminos de acceso aos recursos, eficiencia, defensa e difusión das especies esta transformación é vantaxosa. Pero tambien exponnos a un risco terrible. O noso exito urbano require, de feito, un fluxo continuo e exponencialmente crecente de recursos e enerxía, que con todo non son ilimitados. Ademais, o quecemento global pode cambiar definitivamente a contorna das nosas cidades e constituír precisamente esa mutación fatal das condicións das que depende a nosa supervivencia. Por iso volveuse vital devolver a natureza ao noso hábitat. As cidades do futuro deben transformarse en fitópolis, lugares onde a relación entre plantas e animais achéguese á relación harmoniosa que atopamos na natureza

Adultos/as

1º-2º BAC