Juan Mayorga e o debuxante Daniel Montero Galán alíanse para contar unha historia sobre "atreverse a ver" que fai sorrir e pensar a un tempo.
«Esta mañá, ao levantarme, atopei rotas as lentes normais e tiven que poñer as de nadar. Elixín unha gravata a xogo —as lentes son intensamente azuis— e, tras asegurarme de que non había ninguén no corredor, saín de casa. No ascensor coincidín co presidente da comunidade, o cal non manifestou sorpresa ao verme. Á luz da rúa deime conta de que el levaba postas unhas aletas carmesíes, pero conseguín mirar cara a outro lado. Pronto lle saquei unha boa vantaxe, porque el camiñaba con dificultadr. Había unha espiral de xente ao redor do camión do butano, que hoxe repartía bombonas de submarinista. No quiosco, as portadas anunciaban o diluvio.»
Juan Mayorga e Daniel Montero Galán confabulan para compoñer un libro sobre a orde e a desorde das cousas e sobre a maneira que temos de percibilas.
Un relato dobre, de palabras e debuxos, sobre a fascinante aventura de atreverse a mirar o mundo como por primeira vez.